Gineto e Madaleno au paradis

Dos femo, Gineto e Madaleno, arribon ensèn au cèu..

Madaleno : coume siés-ti morto..?

Gineto : coungelado !

Madaleno : Pecaire, queto ourour !! Acò dèu èstre óurible de mouri coungelado !! Coume es ?

Gineto : à la debuto, aganto la fre, pièi de mai en mai fre, pièi li doulour dins li dèt e lis artèu, tout devèn coungela, pièi se sèn rèn mai, e se perd la couneissènço..

E tu, coume siés morto ?

Madaleno : iéu ? d'un aucidènt cardia. Me mesfisave de moun ome que pensave que me fasié banarudo… Adounc, aièr, siéu tourna intra mai lèu que previst, ai courregu enjusqu'à la chambro e èro nus sus lou lié, alucant lou marrit fenestroun.

Mesfisènto, ai dubert l'armàri pèr vèire se deguno n'i èro escoundudo en dedins...

Mai n'i avié res deguno. Me siéu alor, jitado dins tóuti li peço, toujour pas deguno…

Pièi me siéu davalado dins la croto e, es en tourna mountant lis escalié quouro aviéu fa fougasso qu'ai agu moun aucidènt e siéu morto…!!

Gineto : meno de bedigasso !!! S'avias regarda dins lou coungeladou, sarian vivènto tóuti dos !

Yacca Bado