Canalblog
Editer l'article Suivre ce blog Administration + Créer mon blog
Publicité
Lis istori d'Estève
8 janvier 2020

Lou rescountre de mi gent

Vuei vai vous counta lou rescontre de mi gent.
Quand éro pichouneto, enjusqu'à sèt an restave emé mi gent à Castèu-Reinard. Moun grand, dóu cousta de moun paire, que venguè d'uno vieio famiho Sant-Roumierenco, ero ana à Castèu-Reinard, après la grando guerro de quatorge, pèr travaia encò dóu BDR qu'ero la SNCF de l'époco.. E moun paire nasquè coume acò au ped di toure dóu vieil castèu.
Ma maire èlo venguè dóu Gard, mai dins l'époco ounte rescontravo moun paire, restavo dins la cièutat di papo.
Ma maire qu'amo forço de parla me raconte toujour senso s'en lassa l'istòri de sa rescontre emé moun paire.
Ero lou dijòu de l'Ascensioun, e ello aurié vougu passa la journado bèn tranquilo, estent que travaiavo à l'usino de sedo qu'ero en ribo dóu Rose. E avié bèn besoun d'uno journado de repaus. Mai uno dono dóu tèmple ( ma famiho es uganaudo) i'é demandavo de l'acoumpagna emé si dous pichot à Castèu-Reinard encò de madamo Rivière que l'aviè counvida pèr bèure lou cafè. La dono voulié pas i'ana souleto, alors pèr i'é faire plasié prenguère lou car à dos ouro dóu tantost pèr Castèu-Reinard. Subran dins lou car la dono se bouto à cerca soun papié ounte l'adrèisso ero escrito, mai ges de papié, ges d'adrèisso. La dono aviè chanja de saquet et l'adrèisso ero restado à l'oustau. Coume faire pèr se retrouba dins uno viloto ounte couneisien pas degun ?..E vaqui que lou car s'arreste e li pauso touti dos sus lou trepadou, senso saupre ounté ana, se falié vira de drecho o vira de gaucho. De mai lou dijòu de l'Ascensioun n'i avié ges d' amo vivento pèr carriero. La dono i 'é diguè alor :
« -Anen prega nostre Segnour, … Dièu guido nosti péd dins aquelo vilo ounte sian perdudo. Mando nous quaucun pèr nous ajuda à trouva l'oustau de dono Rivière, ...Amen ! » (En aquèu tèms li uganaud eron encaro mai credèire), e li vaqui de chausi la carrièro que mountavo e tournavo de drecho. Au moumen que passavon davan la boutigo dóu foutougrafe la porto se durbiguè, e un bèu juvenome d'en sourti, e d'ana vers sa moto pausado countre la parret. Alors ma maire pressado pèr la dono que i'é disié « - Demando au juvenome, demando ié s'es d'aqui ! » s'avaço temidamen e lou juvenome que noun ero sourd de ié dire :
- « Pode vous ajuda midamo ?
-Vo, sias d'aqui ? cercavon l'oustau de dono Rivière ! »
E lou juvenome de repoundre :
-« Es ma maire vai vous mena au nostre, es pas bèn liuen ...au mitan de la carrière. » Ma maire lou regardavo coume s'ero un ange toumba dóu cèu, e dins lou memo tems se pensavo que la causo ero pas poussible, qu'èro uno mespresso, la dono Rivière noun poudié ague un fièu d'aquel age, e que de segur èro en trin de pantaia... Mai uno fes à l'oustau èro bèn la dono Rivière que i'é faguè lou cafè, e soun fièu, que devié ana faire de moto emé si ami, restavo touto l'après-miejour à parla emé la bello inconeigudo. E lou dimènche venènt quand la porto dóu tèmple se durbiguè, en vesen intra lou bèn juvenome dòu dijóu ma maire a sachu qu ero vengu pèr elo...

Annie Rivière

Publicité
Publicité
Commentaires
Publicité