Canalblog
Editer l'article Suivre ce blog Administration + Créer mon blog
Publicité
Lis istori d'Estève
3 avril 2019

Lou verbe saupre.


Un cop la semano dins un pichot vilajoun, se douno de cous de prouvençau.
Aqueste jour, l'ensignare anoucio :
- Vuei, anan faire un pau de gramatico et di counjuguesoun, nous pau pas faire de mau!...
Alor, Meon grimassejo ...Lauro fai la bèbo, Gasparet boufo... Carle se tourtiho li pèu..la souleto d'èstre ravido es Terèso!...elo acò ié fai plesi, pensas elo que vai touti lis an à Bedarrido faire la ditado, i'agradarié bèn , pèr un cop capita un pres....sarié qu'aquéu di debutant!...
L'ensignaire s'adrèisso à Roubert :
-Me vai conjuga lou verbe saupre....à touti li tèms..,e à la proumièro persouno !
Roubert es pas un aféciouna di counjuguesoun, e se vèn i cous de prouvençau,es pèr ço que sa femo, elo es apassiounado...e Roubert s’escuro la gargamello...chifro....espincho lou plafound en esperant uno ispiracioun que semblo veni.
-M'avès demanda lou verbe saupre à tóuti li tèms , ...e à la proumièro persouno ?...
- Acò's acò !...
E l'escoulan ataco:
Sabe que fai bèu...sabe que plòu...sabe que nevo...sabe que boufo...sabe que plóuvino...
Mai en ausènt lou rire dis autre:
-S'aviéu sachu, sariéu pas vengu!...

Publicité
Publicité
Commentaires
Publicité