Li dous chin
Lis Amandoun an un chinas que ié dison Satan. Brutas e meichant coume la galo, qué ié courtrejo de longo lou jardin...
Dins la vila au coustat, li vesin poumpounejon un pichot bichon , sèmpre à lou couifa, lou perfuma...que ié badon davans...
Un matin , lou chinas se retrobo davans la porto de si mèstre emé lou bichon entre li dènt , mort e fangous..
Alis Amandoun es en chancello...coume sian pèr faire ? lou dire i vesin ? ...pièi qouro soun ome arribo, netejon la bèsti morto, la perfumon, i'empegon uno bello coulano, e coume i'a res à l'oustau d'a coustat van pausa la bèsti sus lou dindau di vesin.
L'endaman ,tambèn un pessu geinado Alis demando à la vesino:
-Ai pas vist toun chin !...sarié pas malaut ?....
- Aqui me parles d'uno qu'es pas picado di barbarot !... es mort avans ièr, e l'avèn enterra dins lou jardin..e aièr l'avèn ti pas retrouba sus i escalié...tout bèu , tout propre e perfuma ...em'uno coulano novo...n'en sian pancaro revengu !...